Johan van Konijnenburg

‘’Wereldwijd kennen velen mensen kunstenaar Johan van Konijnenburg als een wat excentrieke man met een bijzondere visie op het leven.

De mensen die wat dichter bij hem staan kennen hem als een filosofische kunstenaar met een heel eigen levensstijl” Algemeen Dagblad - 1995

"De excentrieke eigenzinnige Johan van Konijnenburg is een markant man met een zeer groot hart” Rotterdams Nieuwsblad - 1998

"Als je het atelier van Johan van Konijnenburg binnen stapt waan je je meteen in een andere wereld” Volkskrant - 2001"

"Een onbaatzuchtiger mens als de excentrieke kunstenaar Johan van Konijnenburg kom je niet vaak tegen” Algemeen Dagblad – 2004

Zomaar enkele citaten uit de media van de vele interviews die Johan van Konijnenburg in zijn leven heeft gegeven. Het is inderdaad niet eenvoudig om een goede beschrijving te kunnen geven van Johan van Konijnenburg. Zijn levensvisie en levensstijl staan zover van die van de meerderheid van de mensen af.

Als kind bleek al snel zijn kritische kijk op de wereld Met grote regelmaat maakte hij het zijn docenten lastig met zijn vragen over waarom dingen `zijn` of `gaan` zoals ze gaan.

Op het moment dat er op school het tijdperk aanbrak over wat iedereen met zijn verdere leven moet gaan doen overleed onverwachts zijn oudere broer bij een ernstig verkeersongeluk in Australië. Voor Johan reden om op jonge leeftijd naar Australië te vertrekken. Na enkele jaren kwam hij, vele ervaringen en indrukken rijker, weer terug naar Nederland omdat zijn vader terminaal ziek was.

Johan heeft diverse maatschappelijke studies geprobeerd maar liep telkens tegen het probleem aan dat hij moeite had met de vaak eenzijdige en zijns inziens vaak lege éénrichtingsinformatie. Uiteindelijk heeft hij zich verdiept in de filosofie om antwoorden te vinden op de vele vragen die hij had en nog steeds heeft.

Eén van zijn favoriete filosofen is Arthur Schopenhauer. Johan is geen mens die zomaar de filosofieën van de bekende filosofen overneemt maar vormt uiteindelijk zijn eigen filosofie op het leven. Hij is geen persoon die zomaar aanneemt wat anderen schrijven of zeggen van nature gaat hij zelf op onderzoek uit voor hij zijn mening vorm geeft. Uiteindelijk heeft hij zich ontwikkeld tot een bijzonder mens met een bijzondere kijk op het leven.

Zijn respect voor de mensheid heeft hij door empirische waarneming, ervaring en studie al jaren geleden verloren.

De hebzucht, kortzichtigheid, egocentrisme en drang naar materialisme van de menselijke soort staat hem zeer tegen. Hoewel Johan een fervent misantroop is heeft hij een enorme empathie voor de zwakkeren in onze samenleving die constant tussen wal en schip terechtkomen of kansloos zijn in deze wereld.

Dieren zijn voor Johan heel belangrijk. Hij is dan ook een enorme grote dierenvriend.

Al heel zijn werkzame leven geeft hij een groot deel van zijn geld weg aan mensen die het echt heel hard nodig hebben en nergens terecht kunnen. Omdat hij zelf sober leeft en geen enkele waarde hecht aan status en bezit kan hij van een minimaal bedrag uitstekend leven.

Vroeger kwamen er veel kinderen op bezoek in zijn atelier om te kunnen schilderen of er gewoon een leuke tijd te hebben. Er is natuurlijk niets leukers voor kinderen om in een schildersatelier lekker te kunnen tekenen en schilderen. Veel van deze kinderen kwamen uit arme gezinnen. Johan stelde zijn eigen materialen aan hun beschikbaar en gaf ze ook te eten en te drinken.

Uiteindelijk heeft dit in 1993 geleid tot de oprichting van een stichting waar met name kinderen en mensen die het moeilijk hebben en mensen met een psychische. lichamelijke en/of verstandelijke beperking terecht konden om samen met Johan weer wat inhoud aan hun leven te kunnen geven.

Inmiddels is deze stichting uitgegroeid tot een instelling die samenwerkt met andere zorginstellingen maar met de bijzondere open sociale en vrije stijl die Johan belangrijk vindt.

Informatie Stichting Dogma. Jubileumexpositie Stichting Dogma

Johan heeft in zijn leven vele mensen met een psychische aandoening persoonlijk geholpen en begeleidt en doet dat nog steeds. Ook mensen die het gewoon allemaal even niet meer zien zitten kloppen bij hem aan en zijn deur staat altijd open. Zijn nuchtere onorthodoxe aanpak en bijzondere levensfilosofie spreekt vele mensen aan.

.Vanaf 1992 werkt Johan geheel belangeloos in zijn stichting en brengt daarnaast vrijwel altijd geen kosten in rekening voor zijn diensten. Mensen die in ernstig geldnood zitten en geen eten meer kunnen kopen of medicijnen zal hij altijd onvoorwaardelijk helpen.

Zelfs internationaal ondersteunt hij mensen die in nood zitten.

Een snelle berekening leert ons al snel dat hij vanaf 1995 een zeer aanzienlijk bedrag geheel belangeloos heeft weggegeven door middel van giften en het niet in rekening brengen van diensten en werkzaamheden. En per jaar loopt dit nog steeds op.

Zoals al gezegd zijn status, rijkdom en materialisme hem volledig vreemd. Johan leeft van zijn kunstwerken en lezingen die hij geeft aan scholen, bedrijven en instellingen.

Schilderen is voor Johan een manier om zijn gedachten te kunnen ordenen en te ontspannen. Hoewel Johan een zeer begenadigd kunstenaar is en zijn werk over de hele wereld hangt maakt het hem vaak niet uit wat hij precies schildert. Of het een nu een ontwerp voor een platenhoes is of een klassiek portret.

Af en toe heeft hijzelf een concept in zijn hoofd dat hij dan voor zichzelf uitwerkt. Zijn voorkeur gaat wel uit naar figuratief klassiek werk. Het ultieme schilderij zou zijn dat hij zijn hele gedachte in één doek zou kunnen vastleggen. Maar dat is te groots... teveel…. Ooit hoopt hij dat hij een manier vindt om dat voor elkaar te krijgen.

Naast het schilderen en het geven van lezingen geeft hij workshops op scholen en instellingen en verteld daarbij, indien gewenst, zijn visie op het leven. Iets wat hij ook altijd doet aan de vele mensen die zijn atelier bezoeken. Johan heeft ook diverse theaterstukken gemaakt en diverse toneelvoorstellingen geregisseerd.

De bijzondere levensvisie en het werk van Johan van Konijnenburg is bij overheidsinstanties niet onopgemerkt gebleven. Zo is hij ooit voorgedragen voor een Koninklijke onderscheiding. Johan heeft helaas weinig op met status en dus ook met het Koningshuis dus daar heeft hij vriendelijk voor bedankt. Wel ontvangt hij jaarlijks een attentie van het Koninklijk huis waar hij verder geen bezwaar tegen heeft.

Een hoge en belangrijke onderscheiding van de gemeente Hellevoetsluis heeft hij wel aanvaard. Deze onderscheiding `De Jan Blankenspeld` werd voorgedragen door de vele mensen, instanties en vakbroeders, die Johan een zeer warm hart toedragen.

Jan Blankenspeld Onderscheiding Jan Blankenspeld

Zoals al gezegd is Johan van Konijnenburg een bijzonder mens met een bijzondere levensvisie en zeer moeilijk te doorgronden.

Hij is wars van teveel media aandacht en houdt zich liever bezig met zijn eigen wereld.