Johan van Konijnenburg
Wereldwijd
kennen velen mensen kunstenaar Johan van Konijnenburg als een wat excentrieke
man met een bijzondere visie op het leven.
De mensen die wat dichter bij hem
staan kennen hem als een filosofische kunstenaar met een heel eigen levensstijl Algemeen Dagblad - 1995
"De excentrieke
eigenzinnige Johan van Konijnenburg is een markant man met een zeer groot hart Rotterdams Nieuwsblad -
1998
"Als je het atelier van Johan van Konijnenburg
binnen stapt waan je je meteen in een andere wereld Volkskrant - 2001"
"Een onbaatzuchtiger mens als de excentrieke kunstenaar
Johan van Konijnenburg kom je niet vaak tegen Algemeen Dagblad 2004
Zomaar enkele citaten uit de media van de vele interviews
die Johan van Konijnenburg in zijn leven heeft gegeven. Het is inderdaad niet eenvoudig om een goede beschrijving
te kunnen geven van Johan van Konijnenburg. Zijn levensvisie en levensstijl
staan zover van die van de meerderheid van de mensen af.
Als kind bleek al snel zijn kritische kijk op de wereld Met
grote regelmaat maakte hij het zijn docenten lastig met zijn vragen over waarom
dingen `zijn` of `gaan` zoals ze gaan.
Op het moment dat er op school het
tijdperk aanbrak over wat iedereen met zijn verdere leven moet gaan doen
overleed onverwachts zijn oudere broer bij een ernstig verkeersongeluk in Australië. Voor Johan reden om op jonge leeftijd naar Australië te vertrekken. Na enkele jaren kwam hij, vele ervaringen en indrukken
rijker, weer terug naar Nederland omdat zijn vader terminaal ziek was.
Johan heeft diverse maatschappelijke studies geprobeerd
maar liep telkens tegen het probleem aan dat hij moeite had met de vaak
eenzijdige en zijns inziens vaak lege éénrichtingsinformatie. Uiteindelijk
heeft hij zich verdiept in de filosofie om antwoorden te vinden op de vele
vragen die hij had en nog steeds heeft.
Eén van zijn favoriete filosofen is Arthur Schopenhauer. Johan is geen mens die zomaar de filosofieën van de bekende
filosofen overneemt maar vormt uiteindelijk zijn eigen filosofie op het leven. Hij is geen persoon die zomaar aanneemt wat anderen
schrijven of zeggen van nature gaat hij zelf op onderzoek uit voor hij zijn
mening vorm geeft. Uiteindelijk heeft hij zich ontwikkeld tot een bijzonder
mens met een bijzondere kijk op het leven.
Zijn respect voor de mensheid heeft hij
door empirische waarneming, ervaring en studie al jaren geleden verloren.
De hebzucht,
kortzichtigheid, egocentrisme en drang naar materialisme van de menselijke
soort staat hem zeer tegen. Hoewel Johan een fervent misantroop is heeft hij
een enorme empathie voor de zwakkeren in onze samenleving die constant tussen
wal en schip terechtkomen of kansloos zijn in deze wereld.
Dieren zijn voor Johan heel belangrijk. Hij is dan ook een enorme grote dierenvriend.
![]() |
|
![]() |
Al heel zijn werkzame leven geeft hij een groot deel van zijn geld weg aan
mensen die het echt heel hard nodig hebben en nergens terecht kunnen. Omdat hij zelf sober leeft en geen enkele waarde hecht aan status en bezit kan hij van een minimaal bedrag uitstekend
leven.
Vroeger kwamen er veel kinderen op bezoek in zijn atelier
om te kunnen schilderen of er gewoon een leuke tijd te hebben. Er is natuurlijk
niets leukers voor kinderen om in een schildersatelier lekker te kunnen
tekenen en schilderen. Veel van deze kinderen kwamen uit arme gezinnen. Johan
stelde zijn eigen materialen aan hun beschikbaar en gaf ze ook te eten en te
drinken.
Uiteindelijk heeft dit in 1993 geleid tot de oprichting van
een stichting waar met name kinderen en mensen die het moeilijk hebben en
mensen met een psychische. lichamelijke en/of verstandelijke beperking terecht
konden om samen met Johan weer wat inhoud aan hun leven te kunnen geven.
Inmiddels is deze stichting uitgegroeid tot een instelling
die samenwerkt met andere zorginstellingen maar met de bijzondere open sociale en vrije
stijl die Johan belangrijk vindt.
Johan heeft in zijn leven vele mensen met een psychische aandoening persoonlijk geholpen en begeleidt en doet dat nog steeds. Ook mensen die het gewoon
allemaal even niet meer zien zitten kloppen bij hem aan en zijn deur staat
altijd open. Zijn nuchtere onorthodoxe aanpak en bijzondere levensfilosofie
spreekt vele mensen aan.
.Vanaf 1992 werkt Johan geheel belangeloos in zijn stichting
en brengt daarnaast vrijwel altijd geen kosten in rekening voor zijn diensten.
Mensen die in ernstig geldnood zitten en geen eten meer kunnen kopen of medicijnen
zal hij altijd onvoorwaardelijk helpen.
Zelfs internationaal ondersteunt hij mensen die in nood
zitten.
Een snelle berekening leert ons al snel dat hij vanaf 1995 een zeer aanzienlijk bedrag geheel belangeloos heeft weggegeven door middel van
giften en het niet in rekening brengen van diensten en werkzaamheden. En per
jaar loopt dit nog steeds op.
Zoals al gezegd zijn status, rijkdom en materialisme hem volledig vreemd.
Johan leeft van zijn kunstwerken en lezingen die hij geeft aan scholen, bedrijven en
instellingen.
Schilderen is voor Johan een manier om zijn gedachten te
kunnen ordenen en te ontspannen. Hoewel Johan een zeer begenadigd kunstenaar is
en zijn werk over de hele wereld hangt maakt het hem vaak niet uit wat hij
precies schildert. Of het een nu een ontwerp voor een platenhoes is of een klassiek portret.
Af en toe heeft hijzelf een concept
in zijn hoofd dat hij dan voor zichzelf uitwerkt. Zijn voorkeur gaat wel uit naar figuratief klassiek werk. Het ultieme schilderij zou zijn dat hij zijn hele gedachte
in één doek zou kunnen vastleggen. Maar dat is te groots... teveel
. Ooit hoopt
hij dat hij een manier vindt om dat voor elkaar te krijgen.
Naast het schilderen en het geven van lezingen geeft hij workshops op scholen en instellingen en verteld daarbij, indien gewenst, zijn visie op het leven. Iets wat
hij ook altijd doet aan de vele mensen die zijn atelier bezoeken. Johan heeft ook diverse theaterstukken gemaakt en diverse
toneelvoorstellingen geregisseerd.
De bijzondere levensvisie en het werk van Johan van
Konijnenburg is bij overheidsinstanties niet onopgemerkt gebleven. Zo is hij
ooit voorgedragen voor een Koninklijke onderscheiding. Johan heeft helaas
weinig op met status en dus ook met het Koningshuis dus daar heeft hij
vriendelijk voor bedankt. Wel ontvangt hij jaarlijks een attentie van het
Koninklijk huis waar hij verder geen bezwaar tegen heeft.
Een hoge en belangrijke onderscheiding van de gemeente
Hellevoetsluis heeft hij wel aanvaard. Deze onderscheiding `De Jan Blankenspeld`
werd voorgedragen door de vele mensen, instanties en vakbroeders, die Johan een
zeer warm hart toedragen.
Zoals al gezegd is Johan van Konijnenburg een bijzonder
mens met een bijzondere levensvisie en zeer moeilijk te doorgronden.
Hij is
wars van teveel media aandacht en houdt zich liever bezig met zijn eigen
wereld.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Media
|
|
|
Verhalen, gedichten, columns